Ergens rond de kerstperiode kwam het hoge woord er uit. Zoonlief wilde weg bij FC Dordrecht. De beslissing kwam voor ons niet geheel uit de lucht vallen. Maar de knoop doorhakken was echter aan hem. Hij had er goed over nagedacht en kon zijn keus, voor een 15 jarige heel goed onderbouwen. Hij heeft er veel geleerd. Niet alleen over het spel maar ook over zichzelf. Een aantal super leuke jaren gehad en zelfs nieuwe vriendschappen gesloten. Het mogen voetballen bij een BVO is voor veel jongens een droom. En voor hem één die uitkwam. Het betekende wel dat ie er veel voor moest laten. Vier tot vijf keer in de week trainen, zaterdag een wedstrijd, gezond eten, vroeg naar bed en minder tijd voor vrienden en familieleden want trainen. ’s Avonds was hij vaak pas laat thuis dus ook laat en vaak alleen eten.
Het laatste jaar dat hij speelde was het voor hem geen hobby meer. De trainer vond dit. Zoonlief vond dat. Het opgebouwde vertrouwen vervloog als stof op de wind. Hij zat grote delen van de wedstrijd op de bank. Hij moest veel laten maar kreeg er te weinig voor terug. Hij wilde voetballen. Niet bankzitten. Het hoort er af en toe ook gewoon bij. Maar niet in de mate die hij opgedragen kreeg. Hij ging met steeds minder plezier tot voor hem de maat vol was. Hoewel ik helemaal achter zijn beslissing stond vond ik het wel jammer. Doorzetten op het moment dat het tegen zit is ook een leerproces. Maar aan de andere kant, in hoeverre is het nog een hobby wanneer je dit met tegenzin uitvoert?
Helemaal stoppen met voetbal was voor hem geen optie. Hij wilde graag terug naar zijn oude cluppie. Omdat het seizoen al in volle gang was ging dit niet zomaar. Hij mocht zich melden bij de technische staff waar hij na het houden van een pitch, werd toegelaten tot zijn oude team. Het team dat al die tijd zonder hem was verder gegaan. Hier en daar aangevuld met een nieuw gezicht maar vooral zichzelf was gebleven. Het was daarom even wennen. Aftasten en elkaar opnieuw leren kennen.
Het was een mooie tijd bij FC Dordrecht. Een periode die op alle fronten leerzaam is geweest. Ook voor mij. Ik mis de ouders en spelers wel. Gelukkig kan ik nog eens terug om platen te schieten. Maar het is ook erg fijn om terug te zijn op het oude nest. Alsof ik niet ben weggeweest. Hoewel… Er zijn wel wat zaken aangepakt. Een prachtig kunstgrasveld, een pannakooi en het terras bij de kantine. Tja, en over de spelertjes hoef ik het niet meer te hebben. Dat zijn inmiddels flinke kerels geworden. De gastvrijheid van de club en vooral de trainer geven mij het gevoel dat ik m’n plek aan de zijlijn weer kan oppakken waar ik het een paar jaar geleden heb achter gelaten. Erg fijn!!
Zoonlief heeft na een paar maanden het plezier in voetballen weer terug en zijn draai in het team gevonden. Sommige trainers en spelers mist hij wel. Maar het is ook erg fijn om weer echt een onderdeel van het geheel te kunnen en mogen zijn. De kers op de taart was de laatste wedstrijd van het seizoen, waarbij hij met zijn team kampioen is geworden.
’s Gravendeel O17 kampioen 2018-2019.
***
Deborah Hamar 
Een prima beslissing. Goed dat het leerzaam was maar je moet vooral plezier hebben in je hobby.
Gefeliciteerd met de overwinning!
Ik denk dat het een prima beslissing van zoon is. Je moet vooral plezier beleven aan je hobby… Zelfs wanneer je stiekem hoopt op later meer dan een hobby.
Een goede beslissing inderdaad! 🙂 Plezier erin hebben is natuurlijk het belangrijkst.
Een hele goede beslissing lijkt me zo! Plezier hebben is toch zo belangrijk, good call dus!
ik denk dat dit een prima beslissing is. plezier is zooooo belangrijk in het leven
Fijn dat hij zijn plezier in voetballen terug heeft. Daar gaat het bij een hobby toch ook om.
Goed dat hij een beslissing heeft gemaakt, en dat hij zich nu weer fijn voelt bij zijn oude club.
Wat fijn dat jullie samen deze beslissing hebben gemaakt. En dat hij het plezier in zijn grote hobby weer terug heeft!
Mooi geschreven! Fijn dat jullie weer terug zijn, super leuk ⚽️👍🏆
haha dank je wel voor de super leuke reactie!!
Wat fijn dat hij terug voetballen. Goed dat hij een beslissing heeft gemaakt
https://dhini.nl
Fijn dat hij de keus heeft durven maken om een stap terug te doen. Dat vergt ook moed!! Het is echt een heel mooie kans hoor het spelen bij een BVO. Maar wedstrijd ritme is immers zo belangrijk. En wat denk je van de mentale begeleiding? Die mist nog wel eens. Natuurlijk is het een leerproces en is deze wereld hard. Je moet er tegen kunnen, maar toch. Er zou zo veel meer talent getoond kunnen worden wanneer dit goed begeleid zou worden. Wat denk je van sommige trainers? Simpele ondoordachte opmerkingen kan iemands zelfvertrouwen zo doen breken, zeker op deze leeftijd. Kan mij goed voorstellen dat hij de hoop bleef houden. Daarom heel dapper dat hij voor zijn eigen geluk gekozen heeft. Plezier staat bij een hobby immers voorop. Terugkijkend heeft hij er ook veel geleerd en een mooie tijd gehad. Succes voor hem bij zijn nieuwe oude club.
Lijkt me een heel goede beslissing van je zoon en ik vind het echt wauw dat je hem als ouder terug laat gaan waar hij wel plezier heeft aan het spel… (Dat benadruk ik extra omdat ik dat zelf als kind nooit heb mogen ervaren en het hoogste van het hoogste nog niet goed genoeg was en dus echt wel kan zeggen dat je dat kraakt als kind en je daar als volwassene door gekraakt blijft.)
Je bent echt een goede moeder, zo zou het moeten gaan! goed dat je hem hebt gesteund in zijn keuze =)
wat goed om zo die beslissing te nemen. een mooie ervaring maar nu weer tijd voor andere nieuwe dingen. en plezier
Wat mooi dat je op deze fase kan terugkijken als een leerzame periode. Ook fijn dat hijzelf tot de conclusie gekomen is en nu zijn plezier in het spel weer terug heeft.
Plezier in wat je doet lijkt me het allerbelangrijkste… daarom is het vast een goede keuze geweest!
Goed keuze van hem. Het belangrijk is dat het plezier heb
https://dhini.nl
Wat goed en dapper dat hij deze keuze voor zichzelf heeft kunnen maken. En FC Dordrecht, daar woon ik vlakbij, wat grappig!
Wat fijn dat hij een beslissing heeft gemaakt.