Kijk, een luchtballon!

Ergens in de verte hoor ik kinderstemmetjes die gillen dat er een luchtballon over komt. Ik speur naar beneden of ik ze zie staan. En ja hoor, daar, midden in de woonwijk staan een stuk of zeven kinderen met zijn allen te zwaaien. Ik kijk vriendlief aan en samen zwaaien we, als een koninklijk stel, vanuit de luchtballon terug. Vriendlief had voor zijn verjaardag een ballonvlucht van mij cadeau gekregen. Het leuke van dit cadeau was dat ik er zelf ook van kon genieten. En dat is wat we ook gedaan hebben.

De vlucht was helaas al verschillende keren afgeblazen in verband met het slechte weer. Maar op donderdag 13 september kregen we bericht van Greetzz dat het door ging en werden we om 18.00 uur verwacht in Gorinchem. Toen we aankwamen waren ze al bezig met het “opblazen” van de grootste ballon van de wereld waar rond de 27 personen in mee zouden gaan. Daar leek onze ballon, die er naast lag en met 13/14 man zou vertrekken, een kleintje bij. Voordat de ballon goed en wel stond kregen we eerst de “instap” instructies. De mand lag nu nog op zijn kant en in ieder compartiment moesten alvast twee mensen zitten voordat de luchtballon overeind stond. Dus vriendlief en ik kropen op onze knietjes de mand in en lagen te wachten tot de mand rechtop zou komen te staan. Binnen een paar minuten was de luchtballon er klaar voor en kwam hij langzaam van de grond. De overige passagiers kregen de opdracht er ook in te klimmen. Toen de piloot goed en wel aan boord stond en iedereen een plekje gevonden had werd de ballon van meer warme lucht voorzien. Door de enorme ballon naast ons werden we een stuk opzij geschoven, wat iets weg had van een kermisattractie. Volgens onze piloot, Alex, hoorde dat er allemaal bij. Toen we een meter van de grond waren, de ballon zijn eigen ruimte had gevonden en de kabel waarmee de ballon vast zat aan de auto helemaal strak stond, gaf Alex een ruk aan de quick. We waren helemaal los van de grond en stegen in rap tempo hoger en hoger. Nog even zwaaiden we naar zijn “grote broer” die inmiddels ook al klaar stond voor vertrek.

Vanaf een bepaalde hoogte werd het helemaal stil. Alleen onze stemmen weerklonken in de mand. Alex vertelde interessante feitjes over de ballon en de ballonvaart. Zo woog onze ballon met ons er in rond de 2700 KG. Ik keek even bedenkelijk naar de rietenmand waar we met zijn allen instonden. Ik bleef mij verbazen. Dat het mogelijk was om met zo’n gewicht van de grond te komen en dat alleen op hete lucht gevangen in een stukje stof. Terwijl we Gorinchem voorbij waren en ergens boven Spijk vlogen vertelde hij ons dat veel mensen denken dat een ballon niet te sturen is. Maar dat is hij wel degelijk. In de ballon hangen verschillende kabels/touwen waarmee de richting aangepast kan worden. De ballon heeft tevens een voor en achterkant. We moesten wel van het rode koord af blijven. Dat zou ons namelijk nog maar één minuut de tijd geven om onze zonden te overdenken voor we de grond zouden raken. Ik bleef er wijselijk bij uit de buurt. Omdat een ballon met de wind mee vaart is het nagenoeg windstil in de mand en als de branders zo nu en dan aangaan is het zelfs aangenaam warm.

Het zicht was adembenemend. Links van ons zagen we nog een ballon van Greetzz. Die bleek bij Utrecht te zijn opgestegen. Rechts van ons was nog een luchtballon. Die was opgestegen in de buurt van Tilburg. Verder weg dreven er nog een paar. Vanaf deze hoogte hadden we zicht over een groot gedeelte van Nederland. Alex liet de ballon zaken tot een paar meter boven de grond en dan weer stijgen tot ver boven de grond. Na bijna een uur gevaren te hebben kregen we te horen dat we zouden gaan landen. Hij vertelde ons hoe we moesten gaan staan en wat we konden verwachten. De mand zou met deze snelheid en ons er in hoogstwaarschijnlijk niet omvallen. Alleen wat stuiteren voor we stil zouden staan. Aan het begin van het boerenland raakten we met een klap de grond. De ballon sleepte ons nog enkele meters over de grond mee en toen stonden we stil. Als een klein kind stond ik te springen en te klappen voor de mooie landing en de rest deed daar aan mee. Nu moest de ballon naar beneden getrokken worden. Twee mannen, waaronder mijn vriend, kregen daar de opdracht voor en moesten met touwen zo ver mogelijk naar achteren rennen. Alex boog zich vervolgens over de volgauto die ons moest zien te vinden en de rest was bezig met het leeg laten lopen en opvouwen van de ballon.

Toen de volgauto ons gevonden had en de ballon en mand netjes op de trailer stonden werden wij verzocht wat dichterbij te komen. We werden allemaal voorzien van een glas champagne en Alex vertelde ons over de geschiedenis van de ballonvaart. We werden allen “gedoopt” tot Baron en Barones van Gorinchem tot Bern. Voordat we in de volgauto stapten om terug te rijden naar de opstapplaats kreeg iedereen een certificaat als aandenken.

Greetzz, bedankt voor deze mooie ervaring. Het was bijzonder om dit een keer mee gemaakt te hebben.