Wanneer je geen voldoening meer haalt uit de dingen die je doet of er geestelijk en/of lichamelijk aan onderdoor gaat, is het beter om te stoppen. Ik weet als geen ander hoe dat voelt. Zeker wanneer de kans zich voordoet om iets nieuws te starten en het roer compleet om te gooien. Doe vooral de dingen die gelukkig maken en waar je weer energie van krijgt. Niet de dingen die energie vreten. Ondanks dat ik haar beslissing om te stoppen met de pensionstal helemaal begreep, had ik toch wel last van een groot stressmoment.
Het is vervelend maar we vinden heus wel iets. Komt allemaal goed. Hield ik mijzelf voor. De nuchterheid van mijn vriendin hielp gelukkig ook. Onze zoektocht naar een nieuwe stal startte diezelfde avond na het slecht-nieuws gesprek. Terug naar een stal met ophok-plicht wilden we niet. We stonden immers niet voor niks op deze stal waar de paarden iedere dag buiten staan. Het verplicht binnen staan in een stal waar de paarden hun kont niet kunnen keren maakt niet alleen hen maar ook ons verdrietig. De plaatsen die wel aan onze eis voldeden zijn, zeker in de Randstad, heel geliefd en dus reeds bezet. Overal zijn wachtlijsten. Met de vier weken die wij nog hadden was dit niet haalbaar.
Ik herinnerde mij een advertentie van een paar weken terug, waar twee stallen werden aangeboden. Ook nog eens volgens het concept dat wij zochten. Hoewel het inmiddels redelijk laat op de avond was stuurde ik toch een bericht. Een brutaal mens… En verdraait, ik kreeg direct antwoord. Het goede nieuws: er was plek! Het slechte nieuws: voor maar 1 paard. Dat betekende dat een van ons misschien geluk had. De ander moest op een wachtlijst. Ik kon wel janken toen ik las dat we net te laat waren. Toch maakten we een afspraak om te gaan kijken.
De staleigenaar en de paardjes bleken geen onbekenden van ons. We zijn namelijk, een paar jaar terug, overburen geweest. Inmiddels was de hele kudde verhuisd. We kregen een rondleiding op stal en uitleg over hun werkwijze. Het voldeed helemaal aan wat wij zochten. Maar ja, 1 plek vrij betekende 1 plek te weinig. De staleigenaresse snapte ons probleem helemaal en had zelf ook ooit voor zo’n soort dilemma gestaan. Ze had eerder die dag voor ons al besloten. We mochten samen over zodra het weideseizoen zou starten.
Ik heb wat gejankt die 24 uur. Maar de laatste keer was van opluchting en blijdschap. Hoewel wij binnen no-time voorzien waren van een nieuw thuis en ik mijn stressniveau naar acceptabele waardes voelde dalen, was het een vreemde gewaarwording. Ik wilde graag nog even genieten van de weken die we op onze oude stek zouden hebben. Maar iedere keer als ik op stal kwam, was er weer een paard weg. Een kast leeggeruimd. Een box schoongeveegd. De sfeer was helemaal weg. Ik vind het heel jammer dat de mooie en bijzondere periode die ik hier heb gehad, nu als een nachtkaarsje dooft. Het maakt het afscheid wel makkelijker, driekwart van de paarden is al weg.
En nu, na een paar weken, is het goed zo. Deze deur gaat dicht maar anderen gaan voor ons open. Nog even en dan ontmoeten we nieuwe mensen. Staan we in een nieuwe kudde en gaan we voor nieuwe avonturen!! En dat allemaal op nog geen 6 km van huis.
Dag Boske, ik ga je missen…
***
Deborah Hamar 
Goed zo! Blij voor jullie!
Bijna lijfelijke pijn bij dit afscheid. Ik hoop dat jullie en de paarden weer snel je draai kunt vinden in de nieuwe stal. Gaat vast hhoed komen maar je had het graag anders gewild, dat snap ik best.
Zo happy dat jullie een nieuw plekje gevonden hebben. En ook nog zo lekker dichtbij. Hoera! XxX
Ja geweldig he!! Vandaag kennis gemaakt met de rest van de stalgenoten. Hebben er helemaal zin in! 🤗 Nu kunnen we ook weer op de fiets (of skates) naar stal. -X-
Dat leest mooi!
Vrolijke groet,
Wat jammer zeg van die oude vertrouwde plek met fijne contacten… maar super dat je toch weer een geschikte nieuwe plek hebt gevonden waar je het zo te horen vast ook weer enorm naar je zin zal hebben, en zeker ook de paarden die lekker dagelijks naar buiten gaan. Die van mij staan al meer dan 30 jaar 24/7 buiten, moet er niet aan denken ze in een stal te moeten opsluiten!
Wauw!! Heb jij al zo lang paarden? Ja, ik denk dat wij het hier erg naar ons zin zullen gaan krijgen. En de paardjes al helemaal. Het zal even wennen worden. Maar de omgeving is in ieder geval niet onbekend en ze hebben elkaar. Dat zal zeker ook wat rust geven in het begin. Wij hebben er in ieder geval heel veel zin in.
WOW! Goed en snel geregeld joh, heerlijk voor jullie.
Wat fijn dat je toch plek heb gevonden! Ik snap je stress!
Wat een geregel, maar fijn dat je toch een plek hebt gevonden. Lijkt me heel stressvol, want het zijn toch je beestjes die je een goede plek wilt bieden.
Wat fijn dat je een goede oplossing hebt gevonden zeg! Dat zal een hele opluchting zijn.
Wat een gedoe en geregel zeg. Maar ook dat brengt mooie dingen mee, zoals je nieuwe plekje.
Wat fijn dat jullie toch nog een plekje hebben kunnen vinden zeg!
Wat ontzettend fijn dat je zo snel toch iets anders hebt kunnen vinden.
Wat een gelukkig dat het toch nog allemaal goed uitpakte.
Yesss wat fijn! 🙂 Wat een opluchting.
Gelukkig hebben jullie een nieuwe plaats gevonden! Het is inderdaad even afscheid nemen maar er gaat een nieuwe deur open.
Wat fijn,komt het nog op z’n pootjes…eh benen terecht.
ot; je kunt het wachtwoord opvragen via logboek zodat ik het je kan mailen.
gr van de matroos.
Ja erg fijn. Wij zijn er blij mee..
Thnx voor de tip!! Je ziet mn mail verschijnen 👍🏼
Pfff ben blij oor je maar snap goed dat dit een afscheid is
Ik ben blij voor jullie maar ik snap ook wel dat het jammer is dat het zo loopt.
Wat fijn dat je een plek hebt gevonden waar jullie mee verder kunnen. Als zal het afscheid niet makkelijk geweest zijn…
Pingback: Een paar weken verder… | Deborah Hamar